کلاسِ «اعتقاداتِ شیعی بر مبنای روایات» مدرس: آقای دکتر م. (دکترای فلسفه ی تطبیقی) محدوده ی سال های 1376 الی 1382 میزان زمان وقگذاری شده: بیش از 1000 ساعت به لطف خدای متعال و بی آن که بدانم چه برکاتی از این دوره ی چند ساله که البته وقفه ای کوتاه در میانه اش داشتم، شامل حالم خواهد شد پس از مراجعه ی به استاد و طرح سوالاتی که جویای جوابش بودم به کلاسِ ایشان دعوت شدم و بسیار بهره بردم. استاد بی بدیلی که می فرمود: «هر جا از من بخواهند در مباحث اعتقادی طرح بحث کنم آماده ام!» ... و حالا عده ای جوان که شبیه من به دنبال پاسخ های کامل به ابهامات بودند از مسیر دانشگاه و فامیل و دوست و هم محله ای و ... دور هم جمع شده بودند تا استاد سوالاتشان را پاسخ گوید. جلسه های نخست هم منزل یکی از اقوام دکتر بود ... و من نظامت برنامه را پذیرفتم تا سوال و جواب ها و زمان بحث به سامان پیش رود ...! و از همان ابتدا قانع شدیم بهتر است به جای طرح ابهامات پراکنده در موضوعات مختلف، مبانی اعتقادی را مورد مباحثه قرار دهیم. گرایش های فکری، اجتماعی و سیاسی دانشجویان متفاوت بود اما هدف، تدبر در آیات و روایات و فهم مبانی اعتقادی شیعه بود. در میانه ی راه عده ای از جمع رفتند و کسانِ جدیدی اضافه شدند و سرانجام دوره ای با برکت طی شد. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ... کلاس های مختلفی رفته ام، اما شاید این برنامه از معدود کلاس هایی بود که تقریبا تمام مباحثش یادداشت کردنی بود. تقویم ها و دفاتر متعددی در این مجموعه پر شد و گمان می کنم دوره ای به آن شکل، واقعاً ویژه بود! هم به جهت میزان وقتگذاری استاد و هم شاگردانی که اکثراً اهل دقت و مطالعه و اندیشه و تفحص بودند. برخی شاگردان آن دوره امروزه از گویندگان، مؤلفان، مترجمان و اساتید دانشگاهی و حوزوی هستند و برخی در عرصه های فرهنگی صاحب اثر و مؤثر و البته عده ای نیز مشغول فعالیت هایی دیگر! خاطرات آن ساعات همیشه برایم زنده است و لحظه لحظه ی زندگی ام را وامدارِ آن چه در آن دوره آموختم ... هیچ وقت گمان نداشتم که بتوانم چنین مجموعه مباحثی را به این شکلِ منظم و پیوسته بخوانم و پیش روم! هر بحث که به جایی می رسید عطش ورود به بحثی دیگر جلوه گر می شد ...! گاهی استاد خسته از سفر شب گذشته از فرودگاه، مستقیم به جلسه می آمد و ما در عمل می آموختیم که «دستگیری علمی از دورماندگان از امام زمان علیه السلام چقدر ارزش دارد!» دوستی داشتیم که هر شب جمعه از سمنان می آمد و هر جمعه باز می گشت! برای حضور در این کلاس! بعضی از بچه ها دوستان بی وسیله را برای آمد و رفت به جلسه سوار می کردند و بعد می رساندند! ... لذت اُنس با معارف اهل بیت علیهم السلام و ارزش مطالب، بیش از این حرف ها بود! ... یادش به خیر! ... زمانی از جلسه با دوران آموزشی ام در سربازی همراه شده بود که کاست و ضبط به دوستی داده بودم تا ضبط کند؛ زمانی هم به اوایل دوره ی نامزدی ام برخورد کرده بود که دوستانی زحمت می کشیدند و دنبالم می آمدند تا از جلسه جا نمانم. این مجموعه برنامه در اردیبهشت 1382 به پایان رسید.