کلاسِ «اعتقاداتِ شیعی بر مبنای روایات»

مدرس: آقای دکتر م. (دکترای فلسفه ی تطبیقی)
محدوده ی سالهای 1376 الی 1381
میزان زمان وقگذاری شده: حدود 1000 ساعت

به لطف خدای متعال و بی آن که بدانم چه برکاتی از این دوره ی چند ساله که البته وقفه ای کوتاه در میانه اش داشتم، شامل حالم خواهد شد پس از مراجعه ی به استاد و طرح سوالاتی که جویای جوابش بودم به کلاسِ ایشان دعوت شدم و بسیار بهره بردم.
استاد بی بدیلی که می فرمود: هر جا از من بخواهند در مباحث اعتقادی طرح بحث کنم آماده ام! ... و حالا عده ای جوان که شبیه من به دنبال سوالاتشان بودند از مسیر دانشگاه و فامیل و دوست و هم محله ای و ... دور هم جمع شده بودند تا استاد سوالاتشان را پاسخ گوید.
جلسه های نخست هم منزل یکی از اقوام دکتر بود ... و من نظامت برنامه را پذیرفتم تا سوال و جوابها و زمان بحث به سامان پیش رود ...! و از همان ابتدا قانع شدیم بهتر است به جای طرح ابهامات پراکنده در موضوعات مختلف، مبانی اعتقادی را در دوره ای مورد مباحثه قرار دهیم.
گرایشهای فکری، اجتماعی و سیاسی دانشجویان متفاوت بود اما هدف، تدبر در آیات و روایات و فهم مبانی اعتقادی شیعه بود.
در میانه ی راه عده ای از جمع رفتند و کسانِ جدیدی اضافه شدند و سرانجام دوره ای با برکت طی شد. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ...

کلاسهای مختلفی رفته ام، اما شاید از معدود کلاسهایی بود که تقریبا تمام مباحث یادداشت کردنی بود. تقویم ها و دفاتر متعددی در آن دوره پر شد و گمان می کنم دوره ای به آن شکل، واقعاً ویژه بود! هم به جهت میزان وقتگذاری استاد و هم شاگردانی که (جز حقیر) اکثراً اهل دقت و مطالعه و اندیشه و تفحص بودند.
برخی شاگردان آن دوره امروزه از گویندگان، مؤلفان، مترجمان و اساتید دانشگاهی هستند و برخی در عرصه های فرهنگی صاحب اثر و مؤثر و البته عده ای نیز مشغول فعالیت هایی دیگر!

خاطرات آن ساعات همیشه برایم زنده است و لحظه لحظه ی زندگی ام را وامدارِ آنچه در آن دوره آموختم ...
هیچ وقت گمان نداشتیم که بتوانیم چنین مجموعه مباحثی را به این شکلِ منظم و پیوسته بخوانیم و پیش رویم! هر بحث که به جایی می رسید عطش ورود به بحثی دیگر جلوه گر می شد ...!
گاهی استاد خسته از سفر شب گذشته از فرودگاه، مستقیم به جلسه می آمد و ما در عمل می آموختیم دستگیری علمی از دورماندگان از امام زمان علیه السلام چقدر ارزش دارد! دوستی داشتیم که هر شب جمعه از سمنان می آمد و هر جمعه باز می گشت! برای حضور در این کلاس! بعضی از بچه ها دوستان بی وسیله را برای آمد و رفت به جلسه سوار می کردند و بعد می رساندند! ... لذت اُنس با معارف اهل بیت علیهم السلام و ارزش مطالب، بیش از این حرفها بود! ...
                                                                                                 یادش به خیر! ...