سایت شخصی سید محمد خردمند

خرما نتوان خوردن ازین خار که کشتیم
دیبا نتوان کردن ازین پشم که رشتیم

افسوس برین عمر گرانمایه که بگذشت
ما از سر تقصیر و خطا درنگذشتیم

پیری و جوانی پی هم چون شب و روزند
ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
 

خلاصه آن که هر چه می گذرد به قیمت این درّ بیش تر پی می برم و حسرتم از آنچه رشته ام بیشتر می شود! دیگران را نمی دانم که با این گذر عُمر چه می کنند و چه می سازند ولی پس هوشیار باد نوجوان و جوان! ...

به هر ترتیب این مجموعه بحث را هم گذراندم! ...
طبیعی است که جدی ترین چالشِ با اساتید در حیطه هایی است که یا از یک بحث علمی بزرگ راهی در میانه ی شریعت الهی می سازند و یا با استناد به گفته ای و نیم فرضیه ای، سازه ای از شریعت احمدی صلی الله عیله و آله را ویران می کنند!
و الا این که بندورا اول کدام نظریه اش را مطرح نمود، گوردون آلپورت پدر روانشناسی شخصیت بود یا پیش از او کسانی دیگر نقش پدری داشته اند و ویکتور اسکومین چگونه از آن نتایج چنین نتیجه ای را گرفت چندان قیل و قال ندارد!

مطالب خوب بسیاری در این کارگاه آموختم و غیر از حدود 50 صفحه ای که در دفتری یادداشت نمودم، در فرصتهای ممکن، مطالب را در خود کلاس در فایلهای تنظیم شده ی لب تاپ (که برای موضوعات روانشناختی آماده شده بود) ثبت نمودم.

چند خطی از برخی مطالب این وقت گذاری را تقدیم می کنم:
1. گرچه نمی شود بخشهای مختلفِ سیرِ یک درمان را تفکیک نمود، ولی مشاوره باید بداند که هر سوالی که می پرسد بابت چیست؟
2. مراحل یک مشاوره: رابطه، تکنیک، شرح حال، تشخیص، مداخله/درمان.

3. مداخله معمولاً تلخ است و زمانی به شیرینی منتهی می شود که مسیر به خوبی طی شود.
Treatment این واژه فنی معادلِ واژه درمان است. رفتار، معامله، علاج، درمان، معالجه
4. در رابطه، انگیزه و هدفِ مراجع و روانشناس باید هم جهت باشد.

5. منظورمان در این جا یک رابطه ی منطقی و عاطفی است.
6. برای بهبود در رابطه باید ابتدا یک خودآگاهی برای مشاوره وجود داشته باشد. این خود آگاهی می تواند به شکلی تحولی باشد. حتی جنبه های قالبی فرهنگ را هم باید توجه کرد.
نوع مصاحبه و چگونگی مصاحبه هم در نوع رابطه موثر است.

7. نوع مصاحبه و چگونگی مصاحبه هم در نوع رابطه موثر است.
8. فرار از محیط خانواده به بهانه کار، یک نوع پرخاشگری است.

9. در مشاوره باید آنقدر دقیق باشید که چیزی را دوباره نپرسید!
10. گاهی خوب است یک روانشناس خودش به یک همکارِ دیگر مراجعه کند؛ می تواند همه ی مشخصات را بسازد ولی مشکل واقعی باشد. در جایگاه مراجع نشستن خودش آموزنده است و این جا می توان مشکل را از منظر فرد مقابل هم دید!