سایت شخصی سید محمد خردمند

خرما نتوان خوردن ازین خار که کشتیم
دیبا نتوان کردن ازین پشم که رشتیم

افسوس برین عمر گرانمایه که بگذشت
ما از سر تقصیر و خطا در نگذشتیم

پیری و جوانی پی هم چون شب و روزند
ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
 

خلاصه آن که هر چه می گذرد به قیمت این درّ، بیش تر پی می برم و حسرتم از آن چه رشته ام بیشتر می شود! دیگران را نمی دانم که با این گذر عُمر چه می کنند و چه می سازند ولی من خسران دیده ام! ...

طبیعی است که جدی ترین چالشِ با اساتید (در معمول رشته ها) در حیطه هایی است که یا از یک بحث علمی به حیطه ی شریعت الهی می گذارند و خدای ناکرده با استناد به گفته ای و نیم فرضیه ای، سازه ای از شریعت احمدی صلی الله عیله و آله را ویران می کنند! و الا این که «بندورا» اول کدام نظریه اش را مطرح نمود، «گوردون آلپورت» پدر روانشناسی شخصیت بود یا پیش از او کسانی دیگر نقش پدری داشته اند و «ویکتور اسکومین» چگونه از آن نتایج چنین نتیجه ای را گرفت چندان قیل و قال ندارد!

مطالب خوب بسیاری در این کارگاه آموختم و غیر از حدود 50 صفحه ای که در دفتری یادداشت نمودم، در فرصت های ممکن، مطالب را در خود کلاس در فایل های تنظیم شده ی لب تاپ (که برای موضوعات روانشناختی آماده شده بود) ثبت نمودم.

چند خطی از برخی مطالب این وقت گذاری را تقدیم می کنم:
1. گرچه نمی شود بخش های مختلفِ سیرِ یک درمان را تفکیک نمود، ولی مشاور باید بداند که هر سوالی که می پرسد بابت چیست؟
2. مراحل یک مشاوره: رابطه، تکنیک، شرح حال، تشخیص، مداخله/درمان.

3. مداخله معمولاً تلخ است و زمانی به شیرینی منتهی می شود که مسیر به خوبی طی شود.
Treatment : این واژه فنی معادلِ واژه درمان است. رفتار، معامله، علاج، درمان، معالجه
4. در رابطه، انگیزه و هدفِ مراجع و روانشناس باید هم جهت باشد.

5. منظورمان از رابطه در روان درمانی، یک رابطه ی منطقی و عاطفی است.
6. برای بهبود در رابطه باید ابتدا یک خودآگاهی برای مشاور وجود داشته باشد. این خود آگاهی می تواند به شکلی تحولی باشد. حتی جنبه های قالبی فرهنگ را هم باید توجه کرد. 

7. نوع مصاحبه و چگونگی مصاحبه در نوع رابطه موثر است.
8. فرار از محیط خانواده به بهانه ی کار، یک نوع پرخاشگری است.

9. در مشاوره باید آنقدر دقیق باشید که چیزی را دوباره نپرسید!
10. گاهی خوب است یک روانشناس خودش به یک همکارِ دیگر مراجعه کند؛ می تواند همه ی مشخصات را بسازد ولی مشکل واقعی باشد.
در جایگاه مراجع نشستن خودش آموزنده است و این جا می توان مشکل را از منظر فرد مقابل هم دید!