نشست هم اندیشیِ مشاوران در سال 1396 کارگروهی در یکی از مؤسسات فرهنگی تشکیل شده بود تا به تقویت توانمندی های مشاوران منتهی شود؛ این کمترین هم حدود 35 ساعت در این برنامه شرکت کردم. ان شاء الله برای مشاوران آن مجموعه مفید بوده باشد؛ من هم کوشیدم تا تجربیات و دانش جدیدی کسب نمایم. ثمره ی آن هم اندیشی ها، مجموعه نوشته ای شد به نام «شمشادنامه» تا تذکرات و تحذیرهایی را برای معلمان و مربیان بیان کند. نمونه ای از آ« مکتوبات: نوع و فراوانیِ مشکلاتِ شخصی، خانوادگی، اجتماعی، مدرسهای و امثال آن در جوامعِ امروز، ایجاب میکند، تا فعالیتهای تخصّصی مشاوره، برای تأمین و رفع این نیازها، رشد و گسترش یابد. اگر در روزگازی یک مراجعهي ساده به يك ریش سفید، اعم از استاد يا بزرگِ خانواده و طرح مشكل، ميتوانست موجب ارائهي راهكاري عملي شود و مسأله را حل نمايد، پيچيدگيهاي امروز، اين راه را به مراتب، طولانيتر و هدف را كم دسترستر قرار داده است. چه بسا طرحِ مسأله، تنها نمايي از موضوع باشد و گرهِ اصلي در لايههاي زيرينِ فكر و انديشهي فرد ـ خودآگاه يا ناخودآگاه ـ نهفته باشد. گرچه گاهي گفتگوهاي ساده و دوستانه و حتي گپ زدنهاي كوتاهِ بيساختار، ميتواند برخي از ذهنيتها را اصلاح نموده، راههايي را براي غلبه بر سختيها روشن سازد اما واقعيتِ انكارناپذيرِ درهم تنيدگيِ روابط و تأثيرهاي متقابلِ محرّكهاي فراوانِ محيطي، ما را بدان سو ميكشاند كه عميقتر از پيش و با هشياري بيشتري بشنويم و با صبر و تأمّلِ زمان دار تري پاسخ دهيم. همانگونه كه امروز، غالبِ فعاليتها به حيطههاي تخصّصي كشانيده شده و بابهاي جديدي از گفتگو را گشوده است، مشاوره نيز نيازمند بايستههايي است كه آن را به عنوان يك مهارت، تأثير گذاريِ بيشتري بخَشد.