کارگاه «تربیت و کرامت نفس» ارائه شده توسط آقای دکتر سیدحمید خوئی حدود 6 ساعت (در دو سال و 4 جلسه) پائیز و زمستان 1393 - پائیز و زمستان 1394 مقدمات تشکیل این کارگاه را حقیر آماده کرده و خودم نیز از فرمایشات استاد استفاده کردم. بحثی بود که برای پدران، از اولیای مؤسسه ی فرهنگی احسان زمان تشکیل می شد و چنین متنی برای مدعوین این جلسات آماده شده بود: مسأله ی کرامت نفس و یا عزت نفس و تعبیراتی امثال آن، از مسائلی است که کمتر مورد توجه واقع شده و حال آن‌که ما ریشه و مبنا و زیربنای اخلاق و تربیت اسلامی را از همین‌جا می‌توانیم استنباط و استخراج کنیم، و آن نوعی بازگشت انسان به خود و متوجه کردن انسان به شرافت و کرامت ذاتی خود است. نخست باید ببینیم آیا در متون اسلامی تعبیراتی که از آن مفهوم توجّه دادن انسان به خود که معنای آن ادراک عظمت و اهمیّت خود استنباط شود، وجود دارد یا نه؟ آیا این تعبیرات -به فرض- وجود احیاناً با بعضی تعلیمات دیگر در اسلام که درباره‌ی نفی خود و توجه به خویشتن آمده است، تعارض ندارد؟