امام حسن مجتبی علیه السلام، روح قلبِ مصطفی صلی الله علیه و آله - جلد اول امام مجتبی روح قلب مصطفی ترجمه ی کتاب «الامام المجتبی مهجه قلب المصطفی» اثر مرحوم احمد رحمانی همدانی ترجمه ی استاد وَلی در ۹۲۲صفحه این کتاب دربر دارنده ی شرح فضایل و مناقب و بخشی از تاریخ زندگانی امام حسن مجتبی علیه است. نگارنده تلاش کرده تا شبهاتی که درباره آن شخصیت بزرگ مطرح‌شده را نیز پاسخ‌گو باشد. مهم‌ترین مباحث مطرح‌شده در این اثر عبارت‌اند از: ذکر فضایل و مناقب امام مجتبی علیه السلام، نقل و بررسی روایاتی که درباره ی خلفای دوازده‌گانه رسیده، بیان ویژگی‌های اخلاقی امام مجتبی علیه السلام، شرح تاریخ کوتاهی از نقش اجتماعی حضرت، مسئله ی صلح با معاویه، سخنان حضرت، ذکر یاران و همسران و فرزندان ایشان. کتابی که در اولین جستجو (سال 1396)، در هیچ کدام از کتابخانه های عمومی تهران نبود! کتابخانه هایی که پر است از کتاب های متعدد در موضوعاتی ...! و در جستجوی بعد، در هیچ کدام از کتابخانه های عمومی کشور! ... نه متن اصلی و نه ترجمه اش! ... چه نیازی به این کتاب و این قبیل کتابها! ... با فرض بودنش مگر چقدر به کار مردم می آید! امام بوده است و حجت خدا! ... عزیز پیامبر و امیرمؤمنان! ... ما را چه سود وقتی مادری بچه ی نوزادش را قربانی خواسته های خود می کند و نهایتاً اگر به خواسته هایش نرسید فرزندش را هم رها می کند، چه کار به نورِ چشم فاطمه ی زهرا دارد! ... وقتی همه ی درد می شود داشتن و نداشتن و همه ی سخن می شود اختلاس و زرنگی (!!) و بردن و ... حالا گیرم که فهمیدیم حجت خدا در قنوتشان چه می خواندند! ... وقتی خوبی جای بدی می نشیند و بدی جای خوبی، باید هم امام خوبی ها غریب باشد! ... وقتی آبروی انسانها می شود بازیچه ی تحقق آمال، و زندگیِ ایده آل می شود لباسهای مارک دار و همه ی آرزوی یک دختر می شود هنرپیشگی و همه ی آرزوی یک پسر می شود یلگی و بی قیدی و دور دور زدن ... واقعاً هنوز اُنس با دردانه ی عالم هستی (امام مجتبی علیه السلام) مهم است! ... وقتی خطاهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگیِ دیگران بهانه ی خوبی برای بی مسؤولیتی ما می شود و همه ی تلاش ها و خون دادن ها و اسارت ها و مجاهدت ها به فراموشی سپرده می شود و دنیا چون سگ هاری گوشت و استخوان ما را با هم می دَرَد ... آیا یادِ ولی خدا و حصن حصین الهی معنایی پیدا می کند! ... شاید با خواندن خط خط این کتاب خواهی سوخت! ... اما ... بخوان و بخوان و بخوان!