صحیفه ی کامله ی سجادیه یکشنبه – 25 بهمن ماه 1388 – 29 صفر 1431 – 14 فوریه 2010 • امروز مطالعه ی کتاب ارزشمند و آسمانیِ «صحیفه ی کامله ی سجادیه» را به پایان رساندم؛ از وجود مقدس امام علی بن حسین، امام چهارم (٩۴-٣٨ق) علیه السلام؛ ترجمه ی صدرالدین بلاغی؛ مشخصات نشر: تهران: دارالکتب، ١٣٨١؛ مشخصات ظاهری: ٢۵٩ صفحه. • دعاهای صحیفه و معانی بلند آن همیشه خواندنی و لذت بخش بوده و هست، اما توفیق قرائت کامل دعاهای آن و ملاحظه ی کامل ترجمه - در بخش هایی که تعابیر آن قابل درک حقیر نبود - وظیفه ای بود که به تأخیر افتاده بود تا این که هدیه ی صحیفه در مراسم سالگرد مرحوم آقای حاج شیخ محمد آخوندی - که خود و فرزندشان از دوستانِ قدیمی مرحوم پدرم بودند - و ترجمه ی سلیس مرحوم بلاغی بهانه ی این توفیق به یاد ماندنی شد؛ برای ساعاتی که در دفتر کارم تنها بودم و یا دوست داشتم قنوتی به رنگ صحیفه داشته باشم! ... الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ.