بازیها (روانشناسی روابط انسانی) شنبه – 2 اسفند 1376 – 24 شوال 1418 – 21 فوریه 1998 • امروز مطالعه ی کتابِ «بازیها (روانشناسی روابط انسانی)»، اثر اریک برن و ترجمه اسماعیل فصیح که چاپ هفتم آن در سال 1374 و در 217 صفحه توسط نشر البرز صورت گرفته بود، به پایان رساندم. • بحث کتاب جالب است؛ خود من با مطالعه ی آن دید جدیدی در روابط انسانی پیدا کردم؛ کتاب می گوید: بسیاری از آن چه شما در روابط انسانیِ اطراف خود مشاهده می کنید یک بازی است! اما چگونه بازی ای ؟! ... • تحلیل رفتار متقابل یک تئوری روانشناسی است که توسط دکتر اریک برن در سال ۱۹۵۰ میلادی ارائه گردیده و به لحاظ کاربرد آن در حل مشکلات احساسی و رفتاری، مورد قبول جامعه ی روانشناسی قرار گرفت و تدریجاً در زمینه‌های مشاوره، روان‌کاوی، گروه درمانی، مدیریت، جامعه‌شناسی، توسعه ی سازمانی و آموزش، نظریه‌های جدیدی ارائه نموده و گسترش پیدا کرد. • ابهام و پیچیدگی در مفاهیم، تخصصی بودن و زمان طولانیِ درمان در دیگر روش‌های روان درمانی باعث شد تا تحلیل رفتار متقابل با مفاهیم اساسی و واژه‌های ساده، سریعاً جایگزین روش‌های روان درمانی قدیمی گردید. ته همین جهت تحلیل رفتار متقابل عمومیت یافته و هر جا که انسان‌ها حضور داشته و با یکدیگر ایجاد رابطه می‌نمودند کاربرد عملی پیدا می کرد و اَبزاری برای تغییر و حل مشکلات قرارگرفت. • تحلیل رفتار یک مکتب علمی کاربردی است که در آن از به کار بردن مفاهیم پیچیده اجتناب شده و نظریات آن به صورتی مطرح شده‌اند که به راحتی می‌توان آن‌ها را مشاهده و تجربه نمود. به گفته ی بِرن «بازیها» عبارت‌اند از: یک سلسله مراوده‌ها که بین افراد و برای ارتباط برقرار کردن به کار می‌روند. تمام اَعمال متقابل انسان‌ها طبق بازی‌های مرسوم و آدابی که از دل این بازیها بیرون آمده، انجام می‌شود و اصولاً می‌توان گفت تمام رفتارهای اجتماعی و گاهی خصوصی انسان‌ها، بازی است. • کتاب در مورد وجوهِ کودک و بالغ و والد انسان سخن گفته و نمونه هایی را از بازی های این وجه های شخصیتی بیان داشته؛ گرچه به جهاتی نمی توان کتاب را به صورت عمومی توصیه کرد اما کلاً کتاب (و اصل تئوری بِرن) جالب است. گرچه پیاده سازی آن در جلسات مشاوره و درمان نیاز به مقدماتی دارد.