رساله ی توضیح المسائل 452 صفحه پایان مطالعه در پائیز 1373 طبیعتاً در جامعه ی علاقه مندان به تدین، نیاز به رساله ی یک مجتهد عالم، با تقوا و مطیع اوامر الهی و حجتهای خدای متعال برطرف نمی شود. اما این که فرد بکوشد و همت کند که به عنوان وظیفه و جهت آگاهی از باید و نبایدهای احکامی اش، رساله ی مرجعی که باید از او تقلید کند را مورد توجه و مداقّه قرار دهد امری ستودنی است. البته در شوراهای تربیتی مدارس همیشه این بحث بوده است که تا چه حد صلاح است که دانش آموزانِ مکلف را به اصل رساله ها ارجاع دهیم و چقدر لازم است که مطالب لازم ایشان را در قالبهای مختصر و حساب شده در اختیارشان قرار دهیم، ولی این پاسخ هرچه باشد و هر تدبیری را بطلبد اصل آموختنِ پیگیری برای یافتن آنچه «در دورانِ بیچارگی و سرگردانی عصر غیبت حجت الله» احتمالاً به دستورات الهی نزدیکتر است و باید عمل شود، امری لازم است؛ حال با کدام منبع و در چه سن، جای سوال و ارزیابی تربیتی دارد. دغدغه ی یافتن آنچه باید عمل کنیم و آنچه نباید به آن گرفتار آئیم! ... در کنار دغدغه ی انتخاب رشته، بهترین گوشی، فیلمِ جدید، بازیِ جنگی به روز و ...! شاید این هم لازم باشد! به هر حال در آن دوران که حقیر این مطالعه را انجام دادم هنوز قلبی به سنگی و سیاهیِ اکنونم نداشتم و واقعاً به عنوان یک وظیفه به سراغ این کتاب رفتم؛ در آن زمان بخشهایی از مطالب رساله برایم گنگ و نا مأنوس بود اما اینگونه می اندیشیدم که باید بجویم و این یکی از گامهایی است که باید بردارم و برای دانستن تلاش کنم. خدای متعال هم دستم را گرفت و از مشکلاتی که می توانست برای آن زمان برایم ایجاد مشکل و سؤال کند نجاتم داد. الحمدلله ...