عسل، انجیر و بچه ها قصه هایی از امام (امیرالمؤمنین) علی علیه السلام و یارانش (یارانشان) - جلد 9 به روایت مژگانِ شیخی 12 صفحه مطالعه شده در 1397/5/17 در زیبایی نقل های مستندِ مربوط به امیرالمؤمنین علی علیه السلام که تردیدی نیست؛ اما ادبیات کودکانه هم می تواند همراه با ادب و احترام ویژه نسبت به حضرات معصومین علیهم السلام باشد. بچه های شیعه باید تعبیرِ «امیرالمؤمنین» را از اتوبان امام علی یاد بگیرند یا از کتابی به عنوانِ قصه های امام علی یا کتاب درسی شان که می گوید امام علی چنین کردند؟ فرق یک داستان که در باره ی دوستان یک کشاورز است که او را کمک می دهند تا ماشینش را از گل در آورد با یارانِ امام موحدان آنقدر نیست که افعال جمع و احترام آمیز تری در باره ی این وجود مقدس به کار آید؟ در حالی که این هیچ مغایرتی با نگاشتن یک داستان کودکانه ندارد! و من خود در زمان خواندن این داستانها برای فرزندانم با به کار بردن این تعابیر هیچ تغییری در احساس لذت آنها در داستان نمی بینم! آیا آوردن تعبیر سلام خدا بر ایشان باد، به جای (ع) برای بچه ها ملموس تر نیست؟ آیا اینگونه ادب نسبت به حجت های الهی را نیز بهتر نمی آموزند؟