حجاب کاری از هیأت تحریریه مؤسسه ی در راه حق منتشر شده در سال 1376 در 32 صفحه مطالعه شده در 1397/8/2 مؤسسه در راه حق (تأسیس ۱۳۴۳ ه.ش) مؤسسه‌ای فرهنگی در شهر قم، با هدف اثبات حقانیت اسلام و مبارزه با شبهات علیه اسلام تأسیس شده است. فعالیت این مؤسسه از دو طریق انتشار جزوات چندصفحه‌ای و پاسخگویی به سؤالات مخاطبان دنبال می‌شود. در سال‌های نخست، بخش زیادی از فعالیت این مؤسسه در راستای مبارزه با تبلیغات مسیحیت در بین جوانان ایرانی بود. برخی جزوات این مرکز بارها تجدید چاپ و به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. در سال ۱۳۹۳ش، نکوداشت نیم قرن فعالیت علمی ـ فرهنگی این مرکز در قم برگزار شد. در دوره ای بخشی از جزوات این مؤسسه برای بنده هم ارسال می شد که یکی از جزوات آن همین جزوه ی «حجاب» بود. همانطور که در متنهای پیرامون این مرکز آمده، بسیاری از جزوات تولیدی در راه حق، کم حجم و رایگان بوده است. البته از شرایط امروزی این موسسه اطلاعات زیادی ندارم. و اما این جزوه ...! مثل بسیاری از جزوات دیگری که از این مؤسسه خوانده ام با نثری روان، مطالب نه چندان پیچیده و البته مفیدی داشت. البته در این جزوه بحث حجاب را با پیوندی به انقلاب آغاز کرده بود (و در میانه ی سخن هم حرمت داشتِ خون ایثارگران را در همین فضا آورده بود) که فکر می کنم اولاً بحث حجاب و حیا فراتر از این مطالب است و ثانیاً اتفاقاً بخشی از مخاطبانِ در حیطه ی حجاب، همانهایی هستند که با اصلِ شرایط دهه های اخیر ایران مسئله دارند و این پیوند آنها را از پذیرش دیگر مطالبِ مورد نظر نیز باز می دارد. غیر از این مورد به گمانم دیگر مطالب نوشته شده خواندنی و قابل استفاده بود. تاریخِ نوشته شدن این جزوه یا کتابهایی در این موضوعات تاثیر قابل توجهی در اصل مطالب ارائه شده ندارد. از نکته های مفید آمده در متن مطالعه شده: الف: «آنان که از بُعد حیوانی به دین می نگرند میل و رغبت به دینداری پیدا نمی کنند! زیرا آزادیِ غرائز (غریزه ی جنسی، غضب، خواسته های تن و ...) در نفی تقیدات دینی است، آنچنان که رهایی عقل و حریت آن در پرتو دین و انجام تکالیف و وظایف دینی است. آنچنان که امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند: رأس الدين مخالفة الهوي. (شرح غررالحكم، ج 4، ص 53.) ستيز با هوای نفس رأس هِرَم دين است. ب: معنای «جلباب» که در آیه ی 59 سوره ی مبارکه ی احزاب آمده است: در المعجم الوسیط آمده است: جلباب، پیراهن و یا جامه ای است که تمام لباسهای بدن را فرا می گیرد. در معجم الفاظ القرا« آمده است: جلباب، روپوشی است که از بالا تا پائین را می پوشاند. ج: اگر چه بر اساس فتوای برخی عالمان، آنچه از پوشش بر زن واجب است پوشاندن تمام بدن به جز دستها از سرِ انگشتها تا مچ و گردی صورت است لکن گاهی لازم است که خانمها حتی همین مقدار استثنا شده را بپوشانند. زیبایی چهره آن گاه که فردی را بفریبد و فسادِ فرد و اجتماع را به دنبال داشته باشد و سبب لذت و ریبه و غلیانِ شهوت شود، به عنوان مقدمه ی حرام و فساد باید پوشیده شود!