مجموعه سخنرانی با موضوع «خانواده ی شیعی»

ارائه ی بحث توسط جناب حجه الاسلام زرین
میزان وقتگذاری بیش از 22 ساعت
شهریور 1398 و بهار 1399

نکته هایی از شنیده ها:

1. آن ها که در مقابل امام حسین علیه السلام ایستادند (اکثراً) خانواده هایشان هم همراه و مشوقشان بودند. بخشی از یاران حضرت مسلم بن عقیل را زنانشان به خانه بردند. آن هایی که با امام بودند هم خانواده هایشان مشوق و همراهشان بودند؛ مثل همسر جناب حبیب و زهیر و ...
2. بسیاری از گرفتاری های ما به خاطر بی هدفی است؛ یکی از این بی هدفی ها هم خودش را در انتخاب همسر و مسیر زندگی خانوادگی نشان می دهد! پس اول باید فکر کنیم که چرا تشکیل خانواده می دهیم!

3. در جلسه ی دوم نقل هایی دلسوز از کربلای حضرت رباب سلام الله علیها و یک شکر شنیدنی ... خدایا شکرت که در زیر آسمانی نفس می کشیم که حضرت رباب و حضرت زینب در زیر این آسمان نفس کشیده اند! ...
4. تا خدا را در زندگی پیدا نکنیم، آرامش در زندگی پیدا نمی شود!

5. برای تربیت دینی باید اول به خود توجه کنیم!
6. در نظام این عالم هیچ کاری بی خدا به سامان نمی رسد!

7. غیرت دینی گوینده و توجه تام و تمام به مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها (تقریباً در همه ی جلسات) انصافاً ستودنی است! خدا عنایت ویژه ی خود را شامل حال ایشان و امثال ایشان کند که صدای غربت حضرت زهرا سلام الله علیها را به گوش ها می رسانند! ...
8. در جلسه ی پنجم تذکر بسیار زیبایی برای پدران و مادرانی که می خواهند فرزندانشان اهل نماز باشند و از عبادت خدای متعال لذت ببرند گفته می شود.

9. ویژگی های مومن: 1) متقی شدن خودش 2) متقی شدن خانواده اش
10.
هیچ عملی در عالم از بین نمی رود!

11. محبت در زندگی نباید آسیب بخورد! حتی وقتی می خواهیم فردی را به تغییر رفتار واداریم! حتی وقتی می خواهیم با چیز غلطی در زندگی مخالفت کنیم!
12. در جلسه ی هشتم توضیحی داده می شود برای احساس رضایت از زندگی که می تواند از جهتی ایراد داشته باشد و آن این است که «آن که به همسری من در آمده بهترین گزینه ای است که می شده است شوهر یا خانم من باشد!» در نیمه های جلسه ی 19 نیز این سخن تکرار می شود! این بحث ایرادی ظریف دارد که در مباحث عدل الهی و برخی مباحث فلسفی مورد توجه قرار می گیرد.
البته چه بسا منظور گوینده ی محترم توجه به «راضی بودن به رضا و قضای الهیست» و یا منظور اشاره به آن مفهومی است که «خدای متعال برای مؤمن جز خیر رقم نمی زند!».
... به هر حال این سخن باید کمی واکاوی شود.

13. قبل از تعیین وظیفه ی یک خانم باید دید چه چیزی را معیار ارزش می دانیم؟ ... نتیجه ی یک فعل معیار ارزش یک کار است.
14. تأکید گوینده بر این که باید خانه های ما یار امام زمان علیه السلام و مالک اشتر برای حضرت تربیت کند خیلی جالب است!

15. سخنرانِ محترم خیلی خوب روضه می خوانند! خدا خیرشان دهد!
16. تأکید بسیار شیرین ایشان (گوینده ی محترم) بر چادر، در زوایای مختلف سخنشان! ... خدا خیرشان دهد!

17. زندگی هایمان را باید با غیب عالم تنظیم کنیم!
18. در بررسی علت این که چرا زندگی های ما «حیاط طیبه» ی وعده داده شده ی قرآن نیست عللی بیان می شود؛ از جمله:
الف) با اسم دینداری زندگی شیرین نمی شود؛ باید حقیقت دینداری باشد.
ب) با علم کار درست نمی شود؛ ایمان لازم است!

19. در پایان نوار چهاردهم یک نکته ای گفتند که به نوعی غلط است؛ مضمون سخن این است که حضرت ابالفضل العباس علیه السلام به خاطر ما رفتند برای آب آوردن و الا می رفتند وسط لشکر و می کشتند!
شاید نیت گوینده ی محترم یک تذکر تربیتی است ولی محتوای سخن ایراد دارد!
20. اصل زندگی (خانوادگی) بر پایه ی محبت است و نباید گذاشت به آن آسیب برسد؛ حتی در تنگناها.

21. امام عصر قلب عالم امکان است؛ قلب هر کاری را بخواهد اعضا و جوارح انجام می دهند. (آیا ما آنچه امام عصر علیه السلام اراده می کنند انجام می دهیم؟)
22. «نه» گفتن یک اصل زندگی است ولی نباید به محبت ما ضربه بزند! مخالفت کردن هم باید با هنر باشد.

23. چه روضه ای در جلسه ی 17 برای جناب قاسم بن الحسن علیهما السلام می خوانند ...!
24. اصل دعا و عنایت امام عصر است.

25. از استادشان مرحوم آقای میرزا علی فلسفی نقل می کنند که ایشان حرف ها را که می زدند می فرمودند: «این حرف ها گریه هم لازم دارد؛ کنار حرم علی بن موسی الرضا رفتن و سر بر آستان رضوی قرار دادن هم لازم دارد!».
26. اگر امروز را از دست بدهید، یک روز و دو روز و یک سال و دو سال حسرت نمی خوریم! تا ابد حسرت می خوریم!

27. تذکر بسیار خوبی در مدیریت فکر از گناه! در جلسه ی 19.
28. بخشی از فایل صوتی 19 را در خدمت مادر و در حال پاک کردن غوره برای ایشان شنیدم؛ چه روضه ی خوبی برای حضرت علی اکبر سلام الله علیه خواندند.
توجه گوینده ی محترم به حضرت زهرا سلام الله علیها در تمام منابری که در این مجموعه از ایشان شنیدم حقیقتاً ارزشمند است.