حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در قرآن مجموعه سخنرانی های آیت الله سیدجعفر سیدان در ماه مبارک رمضان 1445 (اسفند 1402 و فروردین 1403) که توفیق یافتم در طول ماه مبارک از کانال ایشان بشنوم. جلسه ی اول و دوم را در روز پنج شنبه 24 اسفند شنیدم. جلسه ی اول تذکراتی در باره ی ماه مبارک و جلسه ی دوم اشاراتی به اثبات عقلی وجود امام و حجت خدای متعال بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم. جلسه ی سوم را صبح جمعه 25 اسفند شنیدم؛ نکته های جالبی دارد. مثال ظاهر و باطن انسان و موجودات دیگر برای تفهیم ظاهر و باطن قرآن مطلب جالبی بود. کوچکترین موجودات عالم در خود بطون و اسراری دارند؛ البته که اسرار بر همه کس آشکار نیست. بطون قرآن هم اهل خودش را دارد. جلسه ی 4 و 5 را روز 28 اسفند شنیدم. هر جلسه یک آیه ی مهدوی و روایاتی در ارتباط با امام عصر علیه السلام. تذکری جالب در باره ی تفسیر های عرفانی در باره ی ماجرا ی حضرت خضر و حضرت موسی. جلسه ی 6 و 7 را که در 27 و 28 اسفند برقرار شده است را در سفر شنیدم؛ 5 و 6 فروردین 1403. آیه ی 55 سوره ی مبارکه ی نور. در توضیح آیه ی : قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (ص،35)؛ از آیاتی که به معنای حدیث روشن می شود. قرآن و اهل بیت تلازم دارند. یعنی سزاوار نباشد که بعد از من کسی شک کند که این ملک من الهی است؛ روایت از موسی بن جعفر علیهما السلام. در جلسه ی 7 هم آیات اولیه ی سوره ی مبارکه ی بقره خوانده شد و تاویل آن به وجود مقدس امام عصر علیه الیلام بیان شد. جلسه ی 8 در توضیح آیه ی 86 سوره ی مبارکه ی هود بود که در 7 فروردین و با خانواده شنیدم؛ آقای سیدان در 29 اسفند راجع به این آیه صحبت کرده بودند. جلسه ی 9 را در 9 فروردین شنیدم. این جلسه در اولین روز سال 1403 برقرار شده بود. در این جلسه این آیه مورد بحث قرار گرفت: هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (توبه،33). ماجرای انار و حاکم سنی را از متن بحار خواندند و ترجمه کردند. جلسه ی 10 را در 10 فروردین 1403 شنیدم. در این جلسه، این آیه ی کریمه مورد صحبت قرا گرفت: سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيد؛ (فصلت،53). «س» در سَنُرِيهِمْ بیشتر به نظر می رسد جهت تأیید باشد. در روایات آمده که «يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ» قیام امام زمان سلام الله علیه است. تذکری جالب برای رسیدن به یقین، با یاد و دعای برای حضرت؛ خودشان دست این فرد تلاشگر را می گیرند و به یقین می رسانند. سنخنرانی یازدهم، ارائه شده در ١۴٠٣/۰١/۰۴، برابر یا ١٢ رمضان ١۴۴۵ را در 11 فروردین 1403 شنیدم. در این جلسه این آیه مورد سخن قرار گرفت: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ؛ (ابراهیم،5) مهم: آنچه به عنوان تأویل آیه و باطن آیه بیان می شود باید حتما از معصوم رسیده باشد.