تذکراتِ مهدوی و بحث علم و عقل فرمایشات استاد کاظم رسولیان شنیده شده در 1386 زمان صرف شده حدود 40 ساعت جناب آقای رسولیان از افرادی هستند که خدای متعال به لطف خود زمینه های توفیق بسیاری را برایشان فراهم نموده است که اگر اجازه داشتم حتماً فهرستی از آنها را می نوشتم. اما از آن جهت که مطالعات دینی خوبی هم داشته و بیان شیرین و تاثیرگذاری دارند یکی از خیرهایشان جلساتی است که برگزار کرده و می کنند. گرچه گاهی کسالت هایی (در سالهای اخیر) سدّ راهشان بوده اما الحمدلله همچنان فعال و پر موفقیتند. در زمانی توانستم تعدادی از جلسات ضبط شده ی ایشان را بشنوم و از آنجا که معمولا بعد از نماز صبح چنین موقعیتی حاصل می شد همسرم به شوخی می گفتند «ما روزهایمان را با صدای آقای رسولیان آغاز می کنیم!». یکی از خصوصیاتِ جلسات ایشان تذکراتی است که به ساحت مقدس امام عصر علیه السلام دارند و در آن مجموعه ای که من استفاده کردم بنای ایشان بود که در هر نوبت چنین توجهی را در ذیل شرح زیارت شریف آل یس داشته باشند و انصافاً استادانه چنین می کردند. خاطرم هست که فارغ از بحثهای علمی نوارها، این تذکرات حلاوتی به یاد ماندنی داشت! یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم در میان لاله و گل آشیانی داشتم گرد آن شمع طرب می‌سوختم پروانه‌وار پای آن سرو روان اشک روانی داشتم همیشه ایام اُنس به امام مهربانی ها شیرین است ولی این اتفاق در دوره ی نوجوانی و جوانی مزه ی دیگری دارد! ... و خوشا به حال آنان که زندگی شان همیشه با چنین محبتِ آسمانی ممزوج باشد! آنها که از جناب استاد رسولیان استفاده های منظم حضوری داشته اند آموخته های بسیاری در زمینه ی دقتهای احکامی، معنوی و اخلاقی دارند که به قول یکی از ایشان «فوق العاده بود!» ولی سخنرانی های گاه گاهی ایشان در محافل و فایلهای صوتی شان هم برای استفاده قابل توصیه است.