1. سخنرانی آقای سیدحسن افتخارزاده
ارائه شده در روز 13 فروردین ماه سال 1401.
برگزار شده در هیئت علم القرآن جعفری
موضوع سخنرانی: فدیه ی روزه و کفاره ی روزه
بحث تفسیری آیه 150 تا 155 سوره ی مبارکه ی انعام
اساس دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله بر چه چیز بود؟
اشاره به خطبه ی شعبانیه.

2. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی
ارائه شده در 1380/4/5
موضوع سخن: عوامل ایجاد غفلت در انسان
انصافاً کلام نافذ و بیان شیوایی دارند. خدای متعال این بزرگوار را مشمول عنایات خاص امام عصر علیه السلام قرار دهد.

3. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی
ارائه شده در 1380/4/17
موضوع سخن: عوامل رفع غفلت در انسان
رفع غفلت وابسته ی به اراده ی انسان است؛ اهمیتِ اُنس با قرآن.

4-7. سخنرانی مرحوم آقای سیدمحمد ضیاءآبادی
4 جلسه ی شرح زیارت جامعه ی کبیره
ارائه شده در 1375
عبارات: وَمَوْضِعَ الرِّسالَةِ، وَمُخْتَلَفَ الْمَلائِكَةِ، وَمَهْبِطَ الْوَحْيِ، وَمَعْدِنَ الرَّحْمَةِ، وَخُزَّانَ الْعِلْمِ، وَمُنْتَهَى الْحِلْمِ، وَأُصُولَ الْكَرَمِ، وَقادَةَ الْأُمَمِ، وَأَوْلِياءَ النِّعَمِ.
نکات بسیار خوب و زیبایی در این 4 فایل صوتی بود.
در بحثی که مربوط به ملائکه طرح کردند مطالبی بود که قابل گفتگوست و به نظر می رسد برخی قسمت ای آن مربوط به دیدگاه های فلسفی ایشان است.
اهتمامشان به طرح پاسخ به شبهات مربوط به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام به بهانه های مختلفِ سخن، قابل تقدیر و موجب برکت برای روح ایشان است؛ ان شاء الله.

8. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی
ارائه شده در 1380/4/19
موضوع سخن: زمینه های غفلت از حق متعال
غفلت بیماری روح است و ذکر، سلامت قلب است.

9. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی
ارائه شده در 1380/4/26
موضوع سخن: نقش انبیا در دورساختن بندگان از غفلت

10-11. سخنرانی مرحوم آقای سیدمحمد ضیاءآبادی
2 جلسه، شرح زیارت جامعه ی کبیره ارائه شده در 1375

شرح و توضیحی پیرامون این عبارات از این زیارت شریف: وَعَناصِرَ الْأَبْرارِ، وَدَعائِمَ الْأَخْيارِ، وَساسَةَ الْعِبادِ، وَأَرْكانَ الْبِلادِ، وَأَبْوابَ الْإِيمانِ، وَأُمَناءَ الرَّحْمٰنِ.
خصوصا در ذیل بحث «وَأُمَناءَ الرَّحْمٰنِ» مطالب ارزنده ای بیان شد.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ

12-13. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی
ارائه شده در 1380/5/2
موضوع سخن: درمان بیماری غفلت
ارائه شده در 1380/5/9
موضوع سخن: نقش نماز در درمان غفلت

14-15. سخنرانی مرحوم آقای شیخ محمدباقر علم الهدی

ارائه شده در 1380/5/16موضوع سخن:
نقش حوادث در غفلت زدايی
تعابیر عجیبی را در این موضوع متذکر می شوند:در مریضی باید بفهمی که مالک سلامتی ات نیستی! داده می شود و سلب می شود!
ما انسان را آنقدر در تنگنا قرار می دهیم تا از همه دل بکند و تنها اتکایش خدا باشد! چون تا انسان تا زمانی که به این و آن دلبستگی دارد ذلیل است! وقتی از همه قطع امید کرد و فقط به خدا دل سپرد، عزیز می شود! ... خدا می خواهد ما بر همه کس و همه چیز حاکم باشیم! خدا نمی خواهد ما خوار باشیم! خدا می خواهد ما عزیز باشیم! ...بشر اگر همیشه در رفاه باشد، طغیان می کند!
ارائه شده در 1380/5/30 موضوع سخن: خلاصه ای از بحث غفلت در حلسات قبل و تذکر مهم در باره ی عوامل غفلت زایی مثل بیماری و مرگ.

16-19. سخنرانی مرحوم آقای سیدمحمد ضیاءآبادی
جلسه ی شرح زیارت جامعه ی کبیره ارائه شده در 1375
تعابیر دیگری از زیارت شریف جامعه: «السَّلامُ عَلَىٰ أَئِمَّةِ الْهُدَىٰ، وَمَصابِيحِ الدُّجَىٰ، وَأَعْلامِ التُّقَىٰ، وَذَوِي النُّهَىٰ وَأُولِي الْحِجَىٰ، وَكَهْفِ الْوَرَىٰ، وَوَرَثَةِ الْأَنْبِياءِ، وَالْمَثَلِ الْأَعْلَىٰ».
گرچه در برخی قسمت ها (مثل بحث لقاء الله) به نظر می رسد مبانی فلسفی در بیانات استاد جلوه می کند اما اعتقاد ایشان به مقام اهل بیت عصمت و طهارت بسیار ستودنیست.
تا این جا 10 جلسه از این مجموعه ی شرح زیارت جامعه را به لطف خدای متعال شنیدم که سه تا از فایل ها را دو نوبت استفاده کردم.
چه زیارتیست این زیارت شریف! ...امروز یکشنبه هشتم ماه مبارک 1443 است که توفیق یافته ام این 19 فایل سخنرانی را بشنوم، که با تکراری که در شنیدن برخی فایل های زیارت جامعه داشتم، حدود 22 ساعت سخنرانی می شود. خدای متعال توفیق علم و عمل عنایت فرماید.

20-30. سخنرانی مرحوم آقای سیدمحمد ضیاءآبادی
جلسات شرح زیارت جامعه ی کبیره ارائه شده در 1375تعابیر دیگری از زیارت شریف جامعه که هر قسمت در جلسه ای مورد بحث قرار گرفته است:
«وَالدَّعْوَةِ الْحُسْنَىٰ»
حتی در ساختن کعبه هم حضرت ابراهیم از خدا می خواهد که از او پذیرفته شود! ما چگونه فکر می کنیم هر عملی که می کنیم پذیرفته می شود؟
«السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعاةِ، وَالْقادَةِ الْهُداةِ، وَالسَّادَةِ الْوُلاةِ، وَالذَّادَةِ الْحُماةِ»
«وَجَعَلَ صَلاتَنا عَلَيْكُمْ، وَمَا خَصَّنا بِهِ مِنْ وِلايَتِكُمْ، طِيباً لِخَلْقِنا، وَطَهارَةً لِأَنْفُسِنا، وَتَزْكِيَةً لَنا، وَكَفَّارَةً لِذُنُوبِنا»
«حُجَجِ اللهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى» و «فایل مربوط به وَمَعَادِنِ حِكْمَةِ اللّٰهِ»

این قسمت را هم دو بار شنیدم؛ بحث اتمام حجت خدا بر خلق است و مطالب مفیدی دارد.
«وَمَساكِنِ بَرَكَةِ اللّٰهِ وَمَعَادِنِ حِكْمَةِ اللّٰهِ»
این جلسه را نیز دو نوبت شنیدم. توضیح خوبی در نفی حکیم بودن غیر اهل بیت علیهم السلام دارند.
«اصْطَفاكُمْ بِعِلْمِهِ، وَارْتَضاكُمْ لِغَيْبِهِ، وَاخْتارَكُمْ لِسِرِّهِ، وَاجْتَباكُمْ بِقُدْرَتِهِ»
«وَحَفَظَةِ سِرِّ اللّٰهِ، وَحَمَلَةِ كِتابِ اللّٰهِ»
... چه روایات عجیب و فوق العاده ای در بحث علم اهل بیت علیهم السلام!
در این جلسه روایت بسیار جالبی در اهمیت قرآن خواندند اما در منابع حدیثی شیعه نیافتم. این دقت در روایات آن هم در بیان عالمان هدایتگر لازم است.
«وَأَوْصِياءِ نَبِيِّ اللّٰهِ»
«وَ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وآلِهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ»
«السَّلامُ عَلَى الدُّعاةِ إِلَى اللّٰهِ، وَالْأَدِلَّاءِ عَلَىٰ مَرْضاةِ اللّٰهِ،وَالْمُسْتَقِرِّينَ فِي أَمْرِ اللّٰهِ، وَالتَّامِّينَ فِي مَحَبَّةِ اللّٰهِ،»
تا این جا گزارش شنیدن 16 جلسه از فرمایشات مرحوم آقای ضیاء آبادی را در شرح زیارت جامعه آورده ام که برخی از آن ها را دو نوبت شنیده ام؛ 34 ساعت.

31. سخنرانی آقای سیدحسن افتخارزاده
مراسم شب نوزدهم ماه رمضان، 31 فروردین سال 1401.
هیأت علم القرآن جعفری
موضوع سخنرانی:
شرح «اللّهمَّ العَن قَتلَة اَميرَالمُومِنين» که در اعمال شب نوزدهم آمده است
چه کسانی در قتل امیرالمومنین علیه السلام شریک بودند؟
محدوده آیه ی «شُورى‌ بَيْنَهُمْ» چیست؟
نقد جمله ی «چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی ... » که برخی برای شب نوزدهم به کار می برند!!!


32. سخنرانی مرحوم آقای سیدمحمد ضیاءآبادی
جلسه ی شرح زیارت جامعه ی کبیره ارائه شده در 1375
تعابیر دیگری از زیارت شریف جامعه: «وَالْمُخْلِصِينَ فِي تَوْحِيدِ اللّٰهِ»
در این جلسه بحث های توحیدی فلسفی با روایی قاطی شده است! متاسفانه!
شهید اوّل می فرماید: «و مِنَ الخُسرانِ صرفُ الزمان فی المباح و إن قَلّ.»
صرف عمر در کارهای مباح هر چند کم جز زیان چیزی نیست؛ چه از ثواب می کاهد و درجات انسان را پایین می آورد.
القواعد و الفوائد ج1 ص 119
ما کجا سیر می کنیم و این ریزه خواران مکتب اهل بیت علیهم السلام کجا؟؟