نقد و بررسی کتاب «مصباح الهدی و سفینة النجاة» در تاریخ 1398/2/16 و 1398/2/17 این فایل صوتی را شنیدم. حدود دو ساعت به طول انجامید. گرچه با دقت زیادی به تحلیل کتاب پرداخته اند ولی جای نظر و تحلیلِ امثال بنده نیست. درگاه و آستان وجود مقدس امام حسین علیه السلام و حجت خدا برتر از آن است که امثال حقیر و نقادان محترم بتوانیم تحلیلی متقن داشته باشم و مسائل تاریخی نیز دقیق تر و پیچیده تر از آن است که بتواند راجع به صحت و سقم همه ی آنها به آسانی اعلام نظر نمود، اما ... 1. می دانم که شنیدن این فایل صوتی قابل توصیه به عموم افراد و غیر متخصصین نیست و ممکن است برای افرادِ دور از فضای تخصص و مطالعات مبنایی در اعتقادات، کلام و تاریخ ایجاد شبهه کند و البته بخشهایی از گفته های در این جلسه قابل نقد جدی و کنکاشی مضاعف است. 3. هر سه نفر در یک دیدگاه اعتقادی و کلامی قرار دارند و از مدافعین نظریه ی نویسنده ی کتاب، در نقد و تحلیل و پاسخ اثری دیده نمی شود، لذا در شنونده و خواننده ی نقدها، یک تفکر یک سویه و همراهِ با اندیشه ی نقادان ایجاد می شود که احتمالاً با اهداف مؤسسه و تشکیل دهندگان این جلسه سازگاری ندارد. شاید در ذهن عده ای برسد که این روال طبیعی جلسات نقد است! اما ظاهراً این طور نیست! بنده در سال 1387 در جلسه ی نقد کتابِ «مبانی تعلیم و تربیت در قرآن و احادیث» اثر آقای رضا فرهادیان شرکت کردم. انصافا حمله ی به کتاب خیلی سنگین و اتفاقاً همچون این فایل صوتی یک سویه بود اما آن موسسه شخص آقای فرهادیان را دعوت کرده بود و ایشان هم جوابهای خود را ارائه می دادند؛ پس انتظار آن است که اگر چه امکان دعوت از نگارندگانی در سطح آیت الله وحید نباشد ولی محققانی که در تولید این اثر ایشان را یاری داده اند قابل دعوت بوده اند! خدا عاقبت ما را به خیر کند.