فیلم روانشناختی (1) در موضوع هیپنوتیزیم حدود 90 دقیقه 1400/8/14 قطعا گشودن این بخش (گزارش از برخی فیلم های مشاهده شده در موضوع روانشناختی) نه ترغیب و تشویق خوانندگان مطلب به دیدن فیلم است و نه نشانه ی اهتمامی از سوی نگارنده ی این سطور (سیدمحمد خردمند) به دیدن فیلم؛ بلکه نوعی انتخاب گری هدف مند در مسیر بالا بردن اطلاعات در رشته های مورد فعالیت (روانشناسی، مشاوره، تشخیص اختلال و درمان) نسبت به تولیدات سینمایی است. تا جایی که می دانم بخشی از این فیلم ها بر اساس واقعیات شکل گرفته و در برخی اختلالاتِ حفظ شده از کتاب ها که در بیمارستان های روانی هم به دلائلی قابل مشاهده نیست مشکل روانی مورد نظر به خوبی در تصویر در آمده است. مشکل اصلی برخی از این فیلم ها که عمدتاً هم تولید امریکا و برخی کشورهای اروپاییست، در انتخاب موضوع و عدم گرفتار شدن به فیلم هاییست که محتوای آن به بی راهه رفته و بیننده را دچار معصیت می کند. با این مقدمه که آمدنش در ابتدای همه ی گزارشات لازم می آید به نکاتی از یکی از این برنامه های مشاهده شده می پردازم: 1. وجود ترس و حشت در زندگی تمام افراد مجرد به تصویر کشیده شده در فیلم و حتی شکل غذا خوردن ها و سبک زندگی کردن هایشان (این فیلم تولید امریکا بود) 2. ایجاد تصویر وحشت از مراجعه به درمانگران و روانپزشکان؛ که البته اصل دقت و توجه و عدم مراجعه به هر فردی صحیح است ولی این حد بی اعتمادی به تصویر کشیده شده واقعا وحشت آور است! 3. اغراق در اثر روش هیپنوتیزم در مغز انسان که تقریبا در دنیای روانشناسی کنونی طرفداران علمی ای ندارد.