معلمی، آموزش و تربیت ارائه شده در جمع معلمان و مربیان دبستان پسرانه کنی اسلامی - منطقه ی 4 تهران توفیق یافتم در سه دوشنبه در آبان 1402، مباحثی را در جمع معلمان عزیز این مجموعه به بحث و تبادل نظر بگذارم. صبغه ی تربیت دینی را در جلسه ی دوم افزودم ولی مقاومت و زاویه ی یکی دو نفر از حاضران موجب آن شد که در جلسه ی سوم، به فضای تربیت، بدون تکیه بر تربیت دینی بازگردم. در برخی حاضران، چندان شوقی به آموختن بیشتر و تأمل در مطالب تربیتی ندیدم. برخی افراد - لااقل در ظاهر- مطالب آموزشی را مشتاق بودند و برخی هم گله مند از شرایط کشور و جایگاه معلمی و ... ؛ برخی هم نا امید - یا کم امید - از اثر بخش بودن در ارتباط با بچه ها. البته که در جمع ایشان حد اقل هشت نفر علاقه مند به یاد گیری و رشد و آگاهی بیشتر دیدم که اتفاقاً جوان ترین و بزرگسال ترینِ جمع جزو این هشت نفر بودند.