خود زنی یکشنبه – 7 بهمن 1397 – 20 جمادی الاول 1440 – 27 ژانویه 2019 • در هفته ی اول بهمن (هفت روز گذشته) فایل های صوتی ای با عنوانِ «خود زنی» را با حدودِ 3 ساعت وقتگذاری، شنیدم. • با ارائه ی آقای دکتری از روانپزشکان. • بحثی کاملا علمی همراه با اصطلاحات مفید برای درمانگران و روان پزشکان و تقریباً بدون ورود به حاشیه و ابراز نظر های شخصی (و اعتقادی) که در معمولِ فایل های صوتی روانشناختی هست. جز دو مورد، یکی در موضوع موسیقی و دیگری اشاره ای بدون نام به نوعی از عزاداری سیدالشهدا علیه السلام. • البته شنیدن برخی از مطالبِ آن با روحیاتِ عمومی افراد سازگار نیست، فایل هم برای مخاطبان خاص آماده شده است؛ سخن از انواع اسیب به خود، کندن زخم های پیشین و حرف های تلخ اینچنینی. • موضوعی لازم برای آگاهی روانشناسان و روان پزشکان، خصوصا آنان که در مراکز شبانه روزی یا دولتی مورد مراجعه عموم قرار میگیرند؛ لحن گوینده و استفاده اش از تعابیر زبان تخصصی این حیطه از دانش بشری بر جذابیت سخن افزوده است. • گزارشی از این مجموعه: • 1) سخن از نظریات بیولوژیک، خانواده درمانگران، نظریات مبتنی بر یادگیری و تحلیل های روانشناسی جدید از تعابیر قدیمی ای مانندِ مازوخیست است! • 2) سخن از ترشحاتِ مواد افیونی درونی که عامل مشوقی برای خود زنی می شود! • 3) سخن از دنیای پیچیده ی تلاش برای شناخت و تحلیل رفتارهای انسانی! • 4) سخن از خانواده هایی که افراد نمی توانند احساساتشان را بیان کنند و در بروز احساساتشان با سرکوبی مواجه می شوند! خفقانِ عاطفی! • 5) سخن از نظریه ی ریچر سولومون که می گوید: ترمیم، اصلاح یا احساسِ بعد از خود زنی است که برای فرد اعتیاد آور است نه خود خود زنی! • 6) سخن از مقوله ی درد در افرادی که خود زنی می کنند. • چقدر از رفتارهای جاری برخی خانواده ها و افراد را در محیط خانه و اجتماع و مدرسه، می توان با تئوری های خود زنی توضیح داد و توجیه کرد! ...