کارگاه رواندرمانی پدیدار شناسانه ارائه شده توسط آقای م. (دانشجوی دکترای روانشناسی مشاوره) حدود 5 ساعت شنیده شده در بهمن 1397 برای آشنایی با نگاه پدیدار شناسان به انسان مفید بود، البته همراه با کیفیت صدای نا مناسب و حرص خوردن هایی از برخی حرفهای جاهلانه در پوشش علم راجع به انسان و هستی! ممزوج شده با اشعاری و حکایاتی از مشاهیرِ گمراه! ... دعوت تلویحی بلکه آشکار به موسیقی، عرفانِ بشری، تصوف، بی توجهی به باید و نبایدهای شرعی و ... دانشجویان در برخی از قسمتهای ارائه ی مدرّس در تقابل با او قرار می گیرند! برخی نکات فایل: 1. پدیدار شناسی بدون تجربه معنا ندارد! 2. گفتگو با بخشی از بدن که دچار تورم (یعنی موجب درگیری ذهنی) است، به عنوان یکی از اقدامات مورد استفاده ی پدیدار شناسان. 3. می شود از شیوه های مختلف درمانی استفاده کرد ولی رویکرد پدیدارشناسانه داشت! 4. مفهومی مهم در پدیدار شناسی: دازاین دازاین (به آلمانی: Dasein) (تلفظ آلمانی: [ˈda:zaɪn]) واژه‌ای آلمانی است که به «آنجا بودن» یا «آنجا هستی» (آلمانی: da - آنجا; sein - بودن یا هستی) ترجمه شده‌است. این واژه در فارسی در بیشتر موارد ترجمه نمی‌شود و به همان صورت دازاین آورده می‌شود. این واژه در انگلیسی هم اغلب «existence» ترجمه شده‌است. دازاین یک مفهوم اساسی در فلسفه اگزیستانسیالیسم مارتین هایدگر به خصوص در کتاب معروف وی، هستی و زمان می‌باشد. هایدگر عبارت دازاین را برای اشاره به تجربه «بودن» که مختص به انسان است استفاده می‌کرد. بدین معنی که دازاین یک شکل از بودن می‌باشد که از مسائلی همچون «شخص»، «مرگ» و معضل یا پارادوکس «زندگی در ارتباط با دیگر انسان‌ها در حالی که در نهایت با خود تنها می‌باشد»، آگاه است و باید با آن‌ها مواجه شود. 5. توجه به زندگی-رابطه ها و درمان به روش گشودن زندگی-رابطه های دیگر! ...