بنگر به آثار رحمت خدا برگزار شده در 14 آذر 1403 مجلس توسلی به همت سر کار خانم س. سادات حسینی تهرانی و کمک خواهر بزرگوارشان که در حسینیه ی منزل برادر عزیزم آقای سیدعلیرضا موسوی منش، برگزار شد. به راستی هر پرچی که بر پرچم های عزای فاطمی افزوده می شود ارزشمند و قابل احترام و شایسته ی تقدیر است. این کمترین هم توفیق داشتم مطالبی را ذیل آیه ی ی شریفه ی «فَانْظُرْ إِلى آثارِ رَحْمَتِ اللهِ كَيْفَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ» عرض کنم. حضور مادران با فرزندان کوچکشان به برکت مجلس می افزاید؛ هر گوینده ای باید بکوشد تا تمرکزش از بحث دور نشود ولی اعتراضی به حضور و صحبت بچه های کوچک نداشته باشد. بچه ها باید به مجالس روضه بیایند و با این محافل اُنس داشته باشند؛ مادرانشان هم باید بدون اضطراب فرزندانشان را بیاورند و بدانند که شخصی معترض آن ها نخواهد بود و الا هم بچه ها و هم مادرانشان از شرکت در این محافل نور محروم می شوند.